poniedziałek, 7 lutego 2011

Świerk srebrny [kłujący, srebrzysty] (picea pungens)

Jest podobno taki przesąd, mówiący iż nie sadzi się świerków koło domu, gdyż w momencie gdy czubek drzewa przerośnie dach, mieszkańcy domu zaczynają umierać. Do bardzo przesądnych nie należę, ale na wszelki wypadek naszego świerka posadziliśmy w rogu działki w znacznej odległości od budynku. 
Dostaliśmy go od mojego kuzyna jako prezent na wprowadziny. Na razie nie ma więcej niż 90 cm  więc do 9 metrów wysokości domu jeszcze mu daleko.

Gatunek Jednopienny
Rozmiary:  Osiąga rozmiary do 30 m wysokości, średnica pnia do 1,5 m
Pochodzenie: Góry Skaliste w zachodniej części Ameryki Północnej
Igły: 1,5-3 cm sztywne, ostro zakończone o czworokątnym przekroju, niebieskozielone lub niebieskoszare, ułożone promieniście dookoła pędów



Szyszki: 4-7 cm, zwisające, jasnobrązowe, łuski szerokie u podstawy, zwężające się ku końcowi
Wymagania: gleba kwaśna, przeciętnie wilgotna, stanowisko nasłonecznione lub umiarkowanie nasłonecznione
Odmiany:  Argentea, Białobok, Blue Pearl, Corbet, Donna's  Rainbow, Early Cones, Fat Albert, Fat Mac, Glauca, Glauca Cecilia, Glauca Globosa, Glauca Pendula, Green Globe, Hermann Naue, Hillside, Hoopsii, Hoto, Hunnewelliana, Iseli Fastigiata, Iseli Foxtail, Koster, Koster Pendula, Lucky Strike, Maigold, Marciniec, Mesa Verde, Montgomery, Mrs. Cesarini, Prostrata, Saint-Mary Broom, Sonia, Stanleys Pygmy, Virgata, Walnut Green (Czy ktoś wie której odmiany jest moje drzewko?)


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję za wszystkie komentarze :)

Powered By Blogger

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...