Choinka - sztuczna czy prawdziwa

Statystyki podają że ponad połowa ankietowanych ma w domu sztuczną choinkę. Zapewne jest to spowodowane względami ekonomicznymi, oraz utrudnieniami związanymi z wniesieniem choinki na 4 piętro bez windy. No i jeszcze te igły sypiące się po podłodze.

Ja jednak odkąd pamiętam miałam w domu żywą choinkę i raczej nie zmienię przyzwyczajenia. Nic nie zastąpi tego zapachu igliwia, tej atmosfery, którą tworzy żywe drzewko. U mnie tradycyjnie jest to jodła kaukaska.

Co roku nasza choinka wygląda trochę inaczej, chociaż bombki są ciągle takie same. W te Święta jest niższa niż zazwyczaj ale za to szeroka i gęsta. Postawiliśmy ją w domu już w niedzielę, dyskretnie przywiązali żyłką wędkarską do karnisza, żeby nasza półtora roczna córeczka nie przewróciła jej i ubrali w światełka. Na bombki czekać będzie do jutra. Chociaż trzy nowe sztuki już się oswajają.

Pamiętam z czasów dzieciństwa choinki - menażerie, na których można było znaleźć wszystko, dziesiątki bombek, każda z innego kompletu, drewniane zabawki, łańcuchy z papieru kolorowego szyszki czasem samemu robione no i zawsze samemu robione orzechy. 

Gdy ubieraliśmy z mężem naszą pierwsza wspólną choinkę 3 lata temu, zdecydowałam się na motyw czekoladowo złoty. Mieszkaliśmy wtedy jeszcze w wynajmowanym mieszkaniu z fioletowymi ścianami. W zeszłym roku kiedy po raz pierwszy spędzaliśmy święta w nowym domu z zaskoczeniem stwierdziłam że moja kolorystyczna wizja choinki idealnie wpasowuje się w kolorystykę pomieszczeń. Efekt zupełnie nie zamierzony.

Rozpisałam się dzisiaj, ale za to przed świętami nie będę już miała czasu na bloga, więc sobie nadrabiam. Sprzątanie gotowanie, pieczenie, a wszystko w towarzystwie małego dziecka i z drugim w brzuchu. Ale jakoś damy radę. 

Życzymy więc wszystkim czytelnikom Wesołych Świąt. I do zobaczenia.